Հուշարձանը զբաղեցնում է բավականին ընդարձակ տարածություն: Աչքի է ընկնում տարբեր չափերի սալատապաններով: Արձանագրություններ չեն պահպանվել, բացառությամբ առանձին պատկերաքանդակների, որոնց ուսումնասիրությամբ էլ պարզվել է, որ գերեզմանոցը պատկանում է 6-7-րդ դարերին:

Հուշարձանը տեղակայված է գյուղի հարավ-արևմտյան բարձրադիր եզրամասում: Հին ու նոր տապանաքարերը գրեթե միախառնված են: Աչքի է ընկում 19-րդ դ. թվագրություններ, դեկորատիվ երիզվածքով ու պատկերաքանդակներով տապանաքարեր: Նոր 20-րդ դ. տապանաքարերը Արցախյան պատերազմի ժամանակ թուրքերի կողմից մասամբ ավերվել են:

Հուշարձանը գտնվում է Գ. Նարեկացի եկեղեցու շրջակայքում, զբաղեցնում է 0,5 հա տարածք, պատկանում է 16-18-րդ դարերին: Որոշ տապանաքարեր պարունակում են արձանագրություններ և մշակված են: Հուշարձանի մասին պատմական տեղեկություններ են պահպանվել ոչ միայն առանձին տապանաքարերի արձանագրություններում, այլև նրա մոտ գտնվող Նարեկավանքի սյուների և խաչքարերի վրա զետեղված վիմագրերում:

Գերեզմանոցը գտնվում է Թաղասեռ-Հադրութ ճանապարհի 2 կողմերում, զբաղեցնում է մոտ 1 հա տարածք, պատկանում է 19-րդ դարին: Որոշ տապանաքարեր ունեն զարդաքանդակներ:

Հուշարձանը տեղակայված է Խծաբերդից արևմուտք, Քարինգ տանող ճանապարհի աջակողմյան եզրամասում: Գերեզմանոցում գերակշռում են կոպտատաշ կամ անտաշ կրաքարե սալատապանները: Դրանք անարձանագիր են և խիստ հողմնահարված: Շատ տապանաքարեր մասամբ կոտրատված են: Ըստ տեղում կատարած ուսումնասիրությունների, հուշարձանը պետք է ժամանակագրել 9-11-րդ դարերով:

Գերեզմանոցը գտնվում է գյուղի ՀՄՊԶ հուշարձանի մոտ, ընդգրկում է բավականին ընդարձակ տարածություն՝ իր մեջ ներառելով ճանապարհի երկու հատվածները: Ճանապարհի վերնակողմում գերեզմանատան հնագույն մասն է( 16-17-րդ դդ. ), իսկ ստորին մասում գյուղի գործող գերեզմանոցն է, որտեղ հին ու նոր տապանաքարերը միախառնված են: Շատ տապանաքարեր պարունակում են արձանագրություններ եւ պատկերաքանդակներ: Ըստ տեղում կատարած ուսումնասիրությունների, գերեզմանոցը վերաբերում է 16-20-րդ դարերին:

Պտկաթաղի վանքից արևմուտք, անկանոն ձևով փռված են 17-րդ դարին պատկանող գերեզմանոցի կոպտատաշ տապանաքարերը: Գերեզմանոցը զբաղեցնում է շուրջ 0.5հա տարածք:

Գտնվում է գյուղից մոտ կես կմ. հյուսիս, Ծաղկավանք - Ակնաղբյուր ճանապարհի ձախ եզրին, դեպի հեռակապի աշտարակը տանող ճանապարհի խաչմերուկի մոտ: Զբաղեցնում է կորաձև բլրակի գագաթն ու լանջերը: Մեծ գերեզմանոց է 19-րդ դարի տապանաքարերով: Տապանաքարերի մեծ մասը արձանագրված է: Թաղումները խիտ են դասավորված, տապանաքարերի տիպերը բազմազան են: Խաչքարեր չկան:

Գերեզմանոցը տարածված է եկեղեցու շուրջը: Զբաղեցնում է ընդարձակ տարածություն: Ըստ տեղում կատարված ուսումնասիրություների, որ հիմնավորվում են նաև տապանագրերով, գերեզմանոցը վերաբերում է 19-րդ դարին:

Հուշարձանը գտնվում է գյուղի արևմտյան կողմում: Մեծ գերեզմանոց է եղել, որը այսօր հիմնականում հերկված է և ծածկված հողով: Տապանաքարերը կիսամշակ կամ կոպտատաշ քարից են: Աչքի է ընկնում հատկապես ուշագրավ խաչքարերով, որոնցից շուրջ մեկ տասնյակը ի հայտ է բերվել վերջերս՝ հողային աշխատանքների ժամանակ:

Տարածվում է Իշխանագետի 2 ափերին, գետի դիմացի անտառապատ լանջին, ունի 2 հա տարածք, վերաբերում է 16-17-րդ դարերին:

Գերեզմանոցում գերակշռում են 19-րդ դարին պատկանող ուղղանկյուն տապանաքարեր: Գրեթե բոլոր տապանաքարերի վրա հիշատակվում է Մեծ Թաղեր գյուղանունը:

Հուշարձանը գտնվում է գյուղի վերնամասում, զբաղեցնում է 1 հա տարածք: Մեծամասամբ առկա են 19-րդ դարի ուղղանկյուն տապանաքարեր: Բացառությամբ <<Կժեցե Սարգսի որդի Խոսրովի>> տապանաքարից, մյուս բոլոր հուշակոթողների վրա հիմնականում վիմագրված է Մեծ Թաղլար կամ Մեծ Թաղեր գյուղանունը:

Ըստ տեղում պահպանված տապանագրերի և առանձին կոտրատված խաչաբեկորների, գերեզմանոցը վերաբերում է 17-20-րդ դարերին: Ուշ շրջանի տապանաքարերը արձանագիր են: 18-րդ դարի առանձին տապանաքարեր պարունակում են բարձրաքանդակներ, որոնք կենցաղային բնույթ ունեն: Գերեզմանոցի մեջ պահպանվում են ավերակված մատուռի մնացորդները՝ կոտրատված խաչաբեկորներով:

Ըստ տեղում կատարած ուսումնասիրությունների, հուշարձանը վերաբերում է 18-19-րդ դարերին: Տապանաքարերի զգալի մասը անմշակ կամ կոպտատաշ են: Դրանցից մեկը, որ պարզատիպ է և պարունակում է որոշ պատկերաքանդակներ, ունի թվակիր արձանագրություն:

Գերեզմանոցը տարածված է <<Ս. Ստեփանոս>> եկեղեցու շուրջը: Զբաղեցնում է ընդարձակ տարածություն: Ըստ տեղում կատարված ուսումնասիրությունների, որ հիմնավորվում են նաև տապանագրերով, գերեզմանոցը վերաբերում է 19-20-րդ դարերին:

Հուշարձանը գտնվում է <<Շաղախ>> սրբատեղիի երկու կողմերում, զբաղեցնում է մոտ 1.5 հա տարածք:

Գերեզմանոցը գտնվում է գյուղի հյուսիս-արևմտյան մասում, բլրի վրա, ունի 0.5 հա տարածք: Տապանաքարերը աչքի են ընկնում գեղեցիկ զարդաքանդակներով, որսի տեսարաններով և մարդու գործունեության այլ պատկերներով:

Հուշարձանը տարածվում է Անապատ եկեղեցու շուրջը: Տապանաքարերը հիմնականում կերտված են կրաքարից, մեծամասամբ կոպտատաշ, տեղադրված են անկանոն ձևերով: Տապանաքարերից որոշները արձանագիր են, ըստ որոնց գերեզմանոցը թվագրվում է 19-20-րդ դարերով:

Գերեզմանոցը գտնվում է Ս. Ստեփանոս եկեղեցու շրջակայքում: Տապանաքարերի ուսումնասիրություններով պարզվել է, որ այն պատկանում է 12-19-րդ դարերին: Հուշարձանների մեծամասնությունը հողմնահարված են, մի մասի վրա առկա են անընթեռնելի արձանագրություններ: Կերտված են կրաքարից, դասավորությունը անկանոն է:

Հուշարձանը զբաղեցնում է մոտ 1հա տարածք: Այն աչքի է ընկնում ինչպես 9-13-րդ դդ.-ի տապաններով, այնպես և 19-րդ դարին բնորոշ սրբատաշ, արձանագիր տապանաքարերով: Գտնվում է եկեղեցու արևելյան հատվածում:

Հուշարձանը զբաղեցնում է ոչ մեծ տարածք: Անմշակ տապանաքարերից, այստեղ կան երկու խաչքարեր:

Գտնվում է գյուղից 500մ հարավ, Տումի գետի ձախ ափին: Պահպանվել են տապանաքարերը՝ կոպտատաշ կամ անմշակ տեսքով: Սա Տումի գյուղի վաղնջական ժամանակներից մեզ հասած հուշարձաններից է, որտեղ ըստ ավանդության գտնվում է նաև <<թագավորի գերեզմանը>>:

Գերեզմանոցը տեղակայված է գյուղի արևելյան բարձունքում: Հին ու նոր տապանաքարերը միախառնված են: Ուշագրավ են ուղղաձիգ սպիտակ կրաքարե տապանները՝ պատկերաքանդակներով: Արցախյան պատերազմի ժամանակ հուշարձանը մեծապես տուժել է՝ թուրքերի կողմից ավերվելով:

Հուշարձանը գտնվում է գյուղի վերնամասում: Զբաղեցնում է ոչ մեծ տարածություն: Գերեզմանոցի պատմական մասն է կազմում հուշարձանի արևմտյան կողմի բարձունքը, իսկ ստորին մասը գործող է: Արցախյան պատերազմի ժամանակ ինչպես և գյուղը այնպես էլ հուշարձանի մի հատվածը ավերվել է:

Հուշարձանը գտնվում է հին Աշան գյուղի արևելյան եզրին, բլրի վրա: Մեծ գերեզմանոց է, ուր հիմնականում 19-20-րդ դարերի թաղումներ են: Գերեզմանոցի կենտրոնում բլրի գագաթին նկատվում է մեծ, ուղղանկյուն փոսորակ, պատված անցյալ դարի տապանաքարերով: Փոսորակի պարագծին տեղ-տեղ երևում են մեծ քարերից շարված պատերի հետքեր, ինչը թույլ է տալիս ենթադրելու, որ այստեղ եղել է հին, հիմնովին ավերված եկեղեցի:

Հուշարձանը տեղադրված է գյուղից 0.5կմ հեռավորության վրա, պարզորոշ երևում են թաղման հետքեր:

Հուշարձանը Գիշի գյուղի պատմական հնավայրերից է, մի գերեզմանոց, որ հիմնականում վերաբերում է 19-20-րդ դարերին: Ամբողջությամբ չի պահպանվել: Խորհրդային ժամանակներում անտերության մատնելով, աստիճանաբար վեր է ածվել անմխիթար վիճակի: Տապանաքարերն արձանագիր են, հիմնականում կրաքարից, արտաքուստ՝ մոխրագույն:

Հուշարձանը գտնվում է խիտ անտառապատ տեղանքում: Գերեզմանոցը մեծ չէ բայց պարունակում է 13-14-րդ դարերի երեք-չորս գետնին ընկած, կոպիտ մշակված խաչքարեր ու բազմաթիվ անմշակ քարերից դրված սալատապաններ: Թաղումները խիտ են, բայց դժվար են նկատվում անտառամիջյան մամռապատ մակերեսին: Թաղումների մեջ ուրվագծվում են առանձին պատերի ու փոսորակների հետքեր, որոնք սակայն շատ չեն տարածվում և, հնարավոր է գյուղատեղիի մնացորդներն են:

Հուշարձանը գտնվում է " Բերդահոնջի եղցի " վանական համալիրի շուրջը: Մեծ գերեզմանոց է: Տապանաքարերը, բացառությամբ մեկի, կերտված են կոպտատաշ կամ կիսամշակ քարերից և անարձանագիր են: Մի մասը մամռապատ է: