Արձանագիր քարը տեղահանված է եկեղեցուց, արտաքուստ ունի կիսալուսնի տեսք: Վրան զետեղված արձանագրությունը ըստ էության եկեղեցուն չի վերաբերվում: Կերտված է կրաքարից, ունի սպիտակ գույն:

Կերտված է կրաքարից, ունի ուղղանկյուն ձև: Քարի ստորին մասը կոտրված է: Կենտրոնում հիշատակագիր արձանագրություն է:

Արձանագրությունը փորագրած է կրաքարի վրա: Քարի եզրամասերը կոտրված-վնասված են:

Հուշարձանն ունի ուղղանկյունու ձև: Առաջին հայացքից երևում է, որ քարը կոտրված է երկու մասի: Մեզ է հասել՝ յոթ տողանոց արձանագրությունը:

Հուշարձանը կերտված է բաց դարչնագույն քարից: Եղծված է, արձանագրությունը ամբողջությամբ չի պահպանվել: Քարը տեղահանված է, նախկին տեղավայրը այժմ էլ հայտնի չէ:

Կերտված է դարչնագույն, հրաբխային քարից: Տեղահանված է ունի ուղղանկյունու տեսք:

Արձանագրությունը փարգրված է կրաքարի վրա: Քարը կոտրված է և արձանագրությունն ամբողջությամբ չի պահպանվել: Այստեղ է տեղափոխվել Գոտկասարի եկեղեցուց:

Արձանագրության սալը կրաքարից է: Այն խաչքարի ստորին՝ արձանագիր մասն է:

Արձանագրության սալը կրաքարից է: Բավական վատ է պահպանվել: Արձանագրությունը մասամբ է պահպանվել, թվակիր է

Խաչքարը պատրաստված է կրաքարից: Քանդակը պարզատիպ է` առանց զարդաքանդակների: Սալի վրա պատկերված են 2 լայնաթև խաչեր:

Արձանագիր քարը պատրաստված է կրաքարից: Սկզբում այն եղել է հյուսիսային որմի մեջ, իսկ այժմ՝ խորանում: Արձանագրությունը. «Ի 1881 ամի շինեցավ սուրբ ուխտս Ինն մասանց տրօք ժողովրդոց ի ժամանակս Յովսեփ վարդապետի Փինաչեանց»:

Արձանագրությունը փորագրված է կրաքարի վրա: Գտնվում է եկեղեցու խորանում: Արձանագրության մի մասը չի պահպանվել:

Արձանագրությունը վատ է պահպանվել և դժվարընթեռնելի է: Այն ըստ էության եկեղեցու քարերից է:

Հուշարձանն իրենից ներկայացնում է խաչքարի արձանագիր հատվածի բեկոր: Արձանագրությունը կիսատ է և դժվարընթեռնելի:

Հուշարձանն իրենից ներկայացնում է խաչքարի արձանագիր հատվածի բեկոր: Այն որոշակի տեղեկություններ է հաղորդում այդ տարածքի պատմության վերաբերյալ:

Արձանագրությունը ամբողջությամբ չի պահպանվում:<< …Սն Խոթաւա…իլա որդիս…Զիմ եղեւ ե…նյ եկեղեցին…ան>>:

Արձանագիր քարը կոտրված է: Կարդացվում են մի քանի տառեր:

Արձանագիր քարը տեղափոխվել է Գոտկասարի ավերված եկեղեցուց: Փորագրված է կրաքարի վրա:

Խաչքարը պատրաստված է կրաքարից: Սալը կոտրված է և ներկայումս պահպանվել է մի բեկորը: Պահպանված հատվածի վրա երևում է թվակիր արձանագրության մի փոքր մասը՝ «Ո Թ Գ » (1160թ.):

Արձանագիր քարը գտնվում է Եղիշե առաքյալ վանքի գավթում:

Հուշարձանը պատրաստված է կրաքարից: Շենքի անկյունաքար է, որն այժմ գտնվում է մուտքի մոտ: Սալի վրա առկա է արձանագրություն:

Արձանագիր քարը հավանաբար խաչքարի ստորին բեկոր է: Պատրաստված է կրաքարից: Արձանագրությունն ամբողջությամբ չի պահպանվել:

Հուշարձանը պատրաստված է կրաքարից: Սալը կոտրված է: Պահպանվել են 11 տողանոց արձանագրության վերջին 5 տողերը: Սալը տեղադրված է եղել գավիթի արևելյան պատի մեջ՝ մուտքի վերևի:

Հուշարձանը պատրաստված է կրաքարից: Սալը կոտրված է. արձանագրության մեծ մասը չի պահպանվել:

Հուշարձանը պատրաստված է կրաքարից: Սալը կոտրված է, ներկայացված է սալի մի բեկորը: Տեքստն ըստ էության եկեղեցու հիշատակագրության մի մասն է:

Արձանագրություը փորագրված է կրաքարի վրա: Վերջինս վանքի պատից է պոկվել:

Արձանագրությունը փորագրված է կրաքարի վրա: Սալը կոտրված է, երևում է քանդակազարդ շրջանակի մի մասը:

Հուշարձանը պատրաստված է կրաքարից: Համաձայն արձանագրության՝ այն պատրաստվել է 1886 թ.. բաքվաբնակ Ղազարոս Հովհաննիսյան Մայիլյանցի միջոցներով: